شعر کردی جنوب

********

من وه به­رزا به­رزه­گه­ی شانه­یل تو خوو گردمه

من وه پانای گه­رم داوانه­یل تو خوو گردمه

صد ده­فه تِر لانه­گه­م بتیوچنیدن هه­م تیه­مه­و

من وه  شاخه شاخه­ی بوسانه­یل تو خوو گردمه

صد گله تِر ئاسمان بودن وه بانی په­ر نیه­م

بانِ سیم به­رق خیاوانه­یل تو خوو گردمه

گشتی دیرن وه­یره چن،هه­ر من وه ئی سه­رما مه­نم

من وه وه­فر سه­رد زمسانه­یل تو خوو گردمه

چیو بچم وه­ختی دلم گیره  وه  لای چه­وه­یلده­و

چیو بچم وه­ختی وه سه­ر دانه­یل تو خوو گردمه

صد گله خه­رمان ئه­گه­ر بودنو یه­ی هه­مکه گه­نِم

من فه­قه­ط وه­و یه­ی  که­مه دانه­یل تو خوو گردمه

من ده­سی بیمه وه لایِ خنجگه­ی چه­وه­یلده­و

من وه هیورده نان گیفانه­یل تو خوو گردمه

صد گله تِر تیرکه­مان بودن وه مالد ده­ر نیه­چم

من وه ئه­و ژان خوه­ش سانه­یل تو خوو گردمه

ناو هه­ر خاکی بنیده­م آومیش به­ی به­ر نیه­م

چیون وه مال تنگ گلدانه­یل تو خوو گردمه

خوه­شته­رین کارم یه­سه خیس بوم له پشت ده­روه­چد

من وه قطره قطره وارانه­یل تو خوو گردمه

بیل کمی گیره بکم هه­ر جور جارانه­یل دیور

من وه تو،کنار تو،شانه­یل تو خوو گردمه