****
دختر ساده ی همسایه ی بی طاقتیم
من همان عاشق دلباخته ی پاپتیم
پشت این بام پُر از زمزمه هایم شده است
پشت این بام سه سالست که جایم شده است
مثل رویای کبوتر پُرِ پرواز شدم
سالها پیش به دستور تو آغاز شدم
چشم تو مرجع تقلید امورم شده است
دیدنت لحظه ی طغیان غرورم شده است
کاش فتوا بدهند اینکه تو محرم شده ای
یا که در خواب ببینم که خدایم شده ای
اینقَدَر زل زده ام بر در و دیوار شما
حفظ هستم همه ی حالت آن پنجره ها
صبحها سفره ی صبحانه ی من رو به شماست
چشم تو نان و پنیرست و دهانت مرباست
مثل یک میخ که بر قاب قدیمی زده اند
چشمهایم به خیابان تو ثابت شده اند
من همان سایه ی دیوانه ی همراه توام
مرد بی حیلت با غیرت دلخواه توام
رفتنت دلهره خاص خودش را دارد
دل من تا عدد چند بگو بشمارد
دیر کردی کلماتم به تپش افتادند
آش نذری به همه پنجره ها می دادند
تا بیایی سرِ این کوچه نگهبان هستم
مثل ویرانه ی ویرانه ی ویران هستم
بی تو اینجا چقَدَر مثل بیایان شده است
مثل آغازی پُر از نقطه ی پایان شده است
من که کنکور دو چشمان تو را خوب شدم
من که با رتبه ی عالی به تو منصوب شدم
حق من این همه را منتظرت بودن نیست
حق من از تو فقط بی خبرت بودن نیست
شاید این بار بیایی و ببینی رفتم
این سخن را به تو از عمق وجودم گفتم
عشق بعضی دفعاتش نرسیدن دارد
اشک مردی که شکسته ست چه دیدن دارد