شعر کردی جنوب

شعر سپيدي از رضا جمشيدي همراه با ترجمه

من  ئه­گه­ر  قه­تره وارانیگ بیاتام                                          من اگر قطره بارانی بودم

له ناو چه­مه­یل پر  له ماسی ناتمه خوار                        در رودهای پر از ماهی فرود نمی آمدم

تا بیاتامه پرشنگ بی خاونی له قه­ی بال ماسیه­یل   تاقطره بی صاحبی بر روی بال ماهی ها شوم

له ناو خیاوانه­یل پر له چه­تر سِر نه خواردیام             در خیابانهای پر از چتر لیز نمی خوردم

تا له ژیر تایر کام ماشین                                                تا در زیر تایر کدام ماشین

بیاتامه به­ش چلپگاو خرگی                                                   سهم گل و لای می شدم

له ناو کیوه و ده­یشته­گان نه­نیشتمه­و                                   بر کوه و دشت پایین نمی آمدم

 تا تیراو که­ر ده­م گه­نمیگ بیاتام                                                        تا دهان گندمی را سیراب کنم

بیلا یه­ی گه­نم که­متر                                                            بگذار یک گندم کمتر

من ئه­گر قه­تره وارانیگ بیاتام                                                من اگر قطره بارانی بودم

که­فتیامه ناو ده­م تفنگی                                                          در دهانه تفنگی می افتادم

تا سردیه­و بکردیام                                                                     تا آن را سرد کنم