شعری از مرحوم استاد بهزاد کرمانشاهی
به ساس ری نه فه سم ترس جه نگ چوو په رته و! له سینه دوود هناسم وه ده ر نیه چوو په رته و !
که پوول ریوت من و تو هزار جار شکیه ید وه بیخودی نیه هه ی تووپ جه نگ چوو په رته و !
مه گه ر توایم له یه ک ئرس به و گمان بسینیم که ده سمان بچووده په ی چوو چه قوو په رته و!
له دیور بووس خراویگ بیه و جواو بشنه و ! نه من کوچگ خه م نه تو بخه کولوو په رته و!
تروبکیش درم مه وه گه رد خوه م شه و و رووژ مه رافه بارمه مال تو تا چه بوو په رته و!
له ده س مه ردم ئه گه بوود سه ر بنه مه کیوه له ده س خوه م تو بفه رما بچمه کوو په رته و!
له ئاشناو ه و له لاپیاوه تی فره دی وه هه ر چه که س دلم ئه مما نه گرد خه و په رته و!
نه حال نیشتنم هه س نه تاو ری کردن ئه مما له لیم بریه بار ژان ژوو په رته و!
له مال مه ئه گه رووژیگ وه بی که سی بمرم نه باوگه روو شنود که س نه رووله روو په رته و!
مه سال نوو ده س و پا که م هزار و یه ی غه م نوو وه سال نوو ئه گه پووشن کراس نوو په رته و!
سه ر تو سه وز و ملت به رز جی په ژاره نیه ئه گه ر دل مه نیه وه ی ری وه ئارزوو په رته و!
نیه م دو به یت له شیعرت وه جوی شیر و عه سه ل نیه ی که سی دورر غه لتان وه ئاو جوو په رته و !
تو سه د بمین و له سه د بیشتر که شاخ گولی ! مه چیم و چی له کنارد چه پی چروو په رته و !
وه ئاو و ئاینه به سا دل له بی که سی بهزاد که ئی دوانه وه ئایه م نیه ن دروو په رته و !